اشعار انوری

"اوحدالدّین محمّدبن محمّد" که ما او را بام انوری می شناسیم در نیمه ی نخست قرن ششم هجری در یکی از روستاهای "ابیورد" در بخش "خاوران" خراسان بزرگ زاده شد.
آموزش محمد در کودکی آغاز شد و در مدرسه ی منصوریه ی توس ادامه پیدا کرد. از شعرهایش مشخص می شود که او از علوم زمان خود بهره داشت.خودش می گوید که به دلیل علاقه به بوعلی سینا "عیون الحمه" ی او را به خط خود نوشته است.
پدر محمد از درباریان بود و به گفته ای حاکم محل. می گویند پدر محمد بسیار مال داشت و همه را به ارث برای پسر گذاشت و پسر همه را صرف خوشگذارنی کرد و تهی دست شد و مجبور به شاعری دربار گردید.
او نخست به "خاوری " تخلص می کرد، اما بعدها این تخلص را به انوری تغییر داد.
انوری سفرهایی از غرب تا موصل و بغداد و نیز در داخل خراسان بزرگ کرد و از وقتی وارد دربار شد، در مرو ماند.
انوری در سال های پایانی قرن ششم درگذشت و جسمش در بلخ به خاک سپرده شد.