اشعار فیض کاشانی

کسی را که ما به نام "ملا محسن فیض کاشانی" می شناسیم ، اسمش "محمد" بود. محمد در سال 1007 هجری قمری در خانواده ای بلند جاه در کاشان زاده شد.
پدرش و پدر پدرش و عمویش از ملایان شیعه بودند و صاحب تختگاه درس و خطابه. مادرش از اهالی ری بود و دختر "ضیاء العرفا رازی" که او هم از ملایان شهر ری بود.
محمد در دوسالگی پدرش را از دست داد و دایی اش " آخوند نورا" و عمویش تربیت او را به عهده گرفتند.
در بیست سالگی برای ادامه ی تحصیل راهی پایتخت شاه عباس صفوی یعنی اصفهان شد. می گوینند او شاگردی "ملا محمد تقی مجلسی" و "شیخ بهایی" و "میرداماد" و "ملا صدرا" را که هر یک سرآمد رشته ای از علوم زمان بودند، کرده است. و نیز دو سال در شیراز در درس عالمان شیعه ای که از جبل عامل لبنان به آن شهر می آمدند، حاضر شده است
"ملا محسن" در جوانی راهی سفر حج شد و پس از گشت و گذار در حجاز و عراق و بخش هایی از ایران به زادگاهش برگشت، ولی در آن جا نماند و به شهر قم مهاجرت کرد و در "کهک "قم همنشین ملا صدرا شد و با دختر او ازدواج کرد.
پس از ازدواج دو سال را در شیراز با ملاصدرا همراهی کرد و سپس به کاشان بازگشت و به کار تدریس و تالیف پرداخت.
تعداد کتاب های ملامحسن فیض کاشانی را از 100 تا 200 نوشته اند . موضوع همه ی این کتاب ها علوم مذهب شیعه است.
ملا محسن بیش از هشتاد سال زندگی کرد و در کاشان درگذشت و جسمش در همان شهر در قبرستانی که به نام خود اوست، به خاک سپرده شد.
ملا محسن فیض وصیت کرده بود که نشانی روی قبرش نباشد، اما مردم کاشان مزار او را زیارتگاه ساختند و به او متوسل می شوند.