شاعر نقاش، سهراب سپهری

سهراب سپهری شاعر و نقاش ایرانی در روز 15 مهرماه سال 1307 خورشیدی در در کاشان زاده شد. کودکی سهراب در همان شهر گذشت.
سهراب سپهری دوره ی ابتدایی و دوره ی نخست متوسّطه را در کاشان خواند و وارد دانشسرای مقدماتی پسران شد و پس از پایان تحصیلات در ادارهٔ فرهنگ کاشان مشغول به کار شد؛ اما آن را رها کرد و در امتحانات ششم ادبی شرکت نمود و دیپلم گرفت و راهی تهران شد.
در تهران و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ادامه ی تحصیل داد و به استخدام شرکت نفت درآمد ولی پس از ۸ ماه آن را هم رها کرد.
در سال ۱۳۳۲ از دانشکده هنرهای زیبا فارغ التحصیل شد و نشان درجه اول علمی گرفت و در بخش موزه های ادارهٔ کل هنرهای زیبا مشغول به کار شد و در دبیرستان هنرهای زیبا تدریس کرد، ولی آن جا هم نماند.
سهراب سپهری همسری نگزید و راهی سفرشد. نخست به پاکستان و افغانستان و هندوستان و ژاپن و چین رفت و مدتی ساکن ژآپن شد و وقتی به ایران بازگشت هنر «حکاکی روی چوب» را آموخته بود و می توانست آثار چینی و ژاپنی را به فارسی ترجمه کند.
مقصد بعدی سفرهای سهراب سپهری غرب بود. او زمینی راهی اروپا شد و در مدرسهٔ هنرهای زیبای پاریس دررشتهٔ لیتوگرافی نام نویسی کرد و برای گذران زندگی کارهایی مثل پاک کردن شیشه می کرد و گاهی نقاشی های خود را در نمایشگاه ها می فروخت.
پس از بازگشت به ایران چندی در وزارت کشاورزی مشغول شد و در هنرکدهٔ هنرهای تزیینی تهران به آموزش پرداخت ولی این فعالیت ها هم زیاد دوام نیاورد و او از مشاغل دولتی به کلی کناره‌ گیری کرد و دوباره راهی سفر شد و در کشورهای مختلف نمایشگاه های نقاشی برپا کرد.
سهراب سپهری از جمله شاعران قرن چهاردهم ایران است که نامش از مرزهای جغرافیایی فراتر رفته و آثارش به زبان های مختلف ترجمه شده است.
سهراب سپهری در سال 1358 دچار بیماری سختی شد و در غروب روز نخست ماه اردیبهشت سال 1359 در بیمارستان پارس تهران درگذشت و جسمش در صحن امامزاده سلطان‌ علی‌ بن محمد باقر روستای مشهد اردهال در اطراف کاشان به خاک سپرده شد.