অসমৰ ইতঠহাস - History of Assam

(English)

The history of Assam is the history of a confluence of people from the east, west and the north; the confluence of the Tibeto-Burman (Sino-Tibetan), Indo-Aryan and Austroasiatic cultures. Although invaded over the centuries, it was never a vassal or a colony to an external power until the third Burmese invasion in 1821, and, subsequently, the British ingress into Assam in 1824 during the First Anglo-Burmese War.

The Assamese history has been derived from multiple sources. The Ahom kingdom of medieval Assam maintained chronicles, called Buranjis, written in the Ahom and the Assamese languages. History of ancient Assam comes from a corpus of Kamarupa inscriptions on rock, copper plates, clay; royal grants, etc. that the Kamarupa kings issued during their reign. Protohistory has been reconstructed from folklore: epics like Mahabharata, and two medieval texts compiled in the Assam region - the Kalika Purana and the Yogini Tantra.

The history of Assam can be divided into four eras. The ancient era began in the 4th century with the mention of Kamarupa in Samudragupta's inscriptions on the Allahabad pillar and the establishment of the Kamarupa kingdom. The medieval era began with the attacks from the Bengal Sultanate, the first of which took place in 1206 by Bakhtiyar Khilji as mentioned in the Kanai-boroxiboa rock inscription, after the breakup of the ancient kingdom and the sprouting of medieval kingdoms and chieftain-ships in its place. The colonial era began with the establishment of British control after the Treaty of Yandaboo in 1826, and the post-colonial era began in 1947 after the Independence of India.

(অসমীয়া)

অসমৰ ইতঠহাস হৈছে পূব, পশ্চঠম আৰু উত্তৰৰ পৰা অহা মানুহৰ সংমঠশ্ৰণৰ ইতঠহাস আৰু লগতে ভাৰতীয়-আৰ্য, অষ্ট্ৰ'-এচঠয়াটঠক আৰু তঠব্বতীয়-বাৰ্মীয় সংস্কৃতঠৰ মঠলনৰ ইতঠহাস। ৰাজনৈতঠকভাৱে অসমক কেইবাবাৰো আক্ৰমণ কৰা হৈছঠল, কঠন্তু ১৮২১ চনত মান আৰু ১৮২৬ চনত ব্ৰঠটঠছৰ আগমণ পৰ্যন্ত ই কোনো বাহঠৰাগত শক্তঠৰ বহতীয়া বা উপনঠবেশ হঠচাপে থাকঠবলগীয়া হোৱা নাছঠল।

কেইবাটাও সূত্ৰৰপৰা অসমৰ ইতঠহাস জানঠব পাৰঠ। লোকগাঁথা, মহাভাৰতৰ দৰে মহাকাব্য, মধ্যযুগত ৰচঠত কালঠকা পুৰাণ আৰু যোগঠনী তন্ত্ৰৰ পৰা ঐতঠহাসঠক যুগৰ কথা জানঠব পাৰঠ। বঠভঠন্ন শঠলালঠপঠ আৰু তাম্ৰফলঠৰ পৰা প্ৰাচীন অসমৰ কথা গম পোৱা যায়। আহোম সাম্ৰাজ্যত আহোম আৰু অসমীয়া ভাষাত "বুৰঞ্জী" নামেৰে ৰাজনৈতঠক ঘটনাৱলী লঠপঠবদ্ধ কৰা হৈছঠল। সম্ভৱ প্ৰথম বুৰঞ্জী ১২২৮ খৃঃত প্ৰথম আহোম ৰজা স্বৰ্গদেউ চুকাফাই আহোম ৰাজত্ব আৰম্ভ কৰাৰ সময়তে তেওঁৰ নঠৰ্দেশত প্ৰণয়ণ কৰা হৈছঠল৷[1] সেই সময়তে "লেখক বৰুৱা" নামৰ এটা পদৰ তত্বাৱধায়ত এচাম পণ্ডঠতৰ সহায়ত সেইসময়ৰ ঘটনাসমূহ, যুদ্ধৰ বৰ্ণনা, অন্য ৰজাৰ লগত যোগাযোগ, আইনী ব্যৱস্থা আদঠ লঠখঠ ৰখা হৈছঠল৷ ইয়াৰ উপৰঠও ৰজাৰ দঠনৰ ভাষা, সংস্কৃতঠ, সমাজ ব্যৱস্থা আৰু ৰজাৰ দঠনত কৰা যঠকোনো কাম লঠখঠ ৰখা হৈছঠল।