พระราชบัญญัติจราจรทางบก

กฎหมายฉบับนี้เป็นเรื่องมาตรการเพื่อความปลอดภัยของการจราจรทางบก คือการใช้ทางของผู้ขับขี่ และคนเดินเท้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งการควบคุมการใช้ทางของผู้ขับขี่รถยนต์ ซึ่งอาจก่อให้เกิดอันตรายแก่ตนเองและผู้อื่นได้ง่าย จึงต้องมีข้อบังคับต่าง ๆ ให้ผู้ขับขี่ปฏิบัติ รวมทั้งการห้ามผู้ขับขี่เสพวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาทกลุ่มแอมเฟตามีน หรือวัตถุออกฤทธิ์อย่างอื่น ตามที่อธิบดีกำหนด โดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา โดยให้เจ้าพนักงานจราจร พนักงานสอบสวน หรือตำรวจซึ่งปฏิบัติหน้าที่ควบคุมจราจร เป็นผู้มีอำนาจตรวจสอบผู้ขับขี่ว่ามีการฝ่าฝืนหรือไม่ ตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่กำหนดในกฎกระทรวง (มาตรา 43 ทวิ, 157 ทวิ)ข้อสังเกต
ปัจจุบันวัตถุออกฤทธิ์กลุ่มแอมเฟตามีนไม่มีแล้ว เนื่องจากเปลี่ยนเป็นยาเสพติดให้โทษประเภท 1 ส่วนวัตถุออกฤทธิ์อย่างอื่นที่จะถูควบคุมตาม พ.ร.บ. ฉบับนี้ก็ยังไม่มีประกาศใด ๆ ในราชกิจจานุเบกษา