เสภาเรื่องศรีธนญไชยเชียงเมี่ยง

ผู้แต่ง: ไม่ปรากฏ
บทประพันธ์

๏ จะกล่าวเรื่องขุนศรีธนญไชย บุราณท่านเล่าไว้นานหนักหนา
หวังให้แจ้งคนดีมีปัญญา กู้ภาราด้วยความคิดบิดวาที
ยังมีราชนิเวศน์เขตรสถาน ป้อมปราการสูงใหญ่เปนศักดิศรี
บริบูรณ์ภูลสมบัติสวัสดี นามว่าเมืองทวาลีเลิศนคร
ชนชาวภารากว่าห้าแสน เนืองแน่นยคั่งคับสลับสลอน
ตั้งเคหารายรอบขอบนคร ราษฎรแสนศุขสนุกสบาย
ฝ่ายจอมพระนครินทร์ปิ่นประชา สมญาทวาละเลิศเฉิดฉาย
ข้าศึกศัตรูหมู่คิดร้าย ไม่กล้ำกรายสยองเกล้าทุกท้าวไท
พระเกียรติยศปรากฎในใต้หล้า ดังมหาจักรพรรดิกระษัตริย์ใหญ่
พร้อมจัตุรงค์มหาเสนาใน ม้ารถคชไกรทหารเดิน
สนมนางพ่วงเพียงอับศรสวรรค์ หมื่นหกพันหน้านวลควรสรรเสริญ
โฉมสำอางงามจริตต้องจิตรเพลิน รุ่นจำเริญผิวผ่องดังทองทา
ส่วนพระจอมเทพีศรีสมร นามกรซื่อสุวรรณบุบผา
ทรงโฉมประโลมใจไนยนา เปนใหญ่กว่าแสนสุรางค์เหล่านางใน
ได้ว่ากล่าวเถ้าแก่หลวงแม่เจ้า โขลนจ่าหมอบเฝ้าเรียงไสว
เธอสิทธิขาดราชการงานฝ่ายใน บำเรอไทธิบดินทร์นรินทร ฯ

อ่านต่อ....

*ยังไม่ได้เพิ่มเสียงประกอบ