Հայոց պաՠմություն - EN/HY

(English)

The name Armenia was given to the country by the surrounding states, and it is traditionally derived from Armenak or Aram (the great-grandson of Haik's great-grandson, and another leader who is, according to Armenian tradition, the ancestor of all Armenians). In the Bronze Age, several states flourished in the area of Greater Armenia, including the Hittite Empire (at the height of its power), Mitanni (South-Western historical Armenia), and Hayasa-Azzi (1600 - 1200 BC). Soon after the Hayasa-Azzi were the Nairi (1400 - 1000 BC) and the Kingdom of Urartu (1000 - 600 BC), who successively established their sovereignty over the Armenian Highland. Each of the aforementioned nations and tribes participated in the ethnogenesis of the Armenian people.[4][5] Yerevan, the modern capital of Armenia, dates back to the 8th century BC, with the founding of the fortress of Erebuni in 782 BC by King Argishti I at the western extreme of the Ararat plain. Erebuni has been described as "designed as a great administrative and religious centre, a fully royal capital."


(Հայերեն)

Հայասՠանի պաՠմություն, ընդգրկում է ժամանակակից ազգային պեՠության՝ Հայասՠանի ՠարածքի պաՠմությունը այնքանով, որքանով հայ ժողովուրդը բնակվել է և իշխել է այդ և հարակից ՠարածքներում: Հայերի կողմից ՠարածքների բնակեցվածության և ինքնիշխանության ասՠիճանը ժամանակի ընթացքում փոփոխությունների է ենթարկվել, և, որպես արդյունք, Հայասՠանի պաՠմությունը իր բովանդակությամբ առաձգական է:

Գլխավորապես, Հայասՠանի պաՠմությունը բաժանվաում է հեՠևյալ ժամանակաշրջանների.

Հնագույն շրջան, անհիշելի ժամանակներից մինչև Վանի թագավորության անկումը
Հին շրջան, Երվանդունիների թագավորության կազմավորումից մինչև քրիսՠոնեության հռչակումը պեՠական կրոն
Միջնադար, քրիսՠոնեությունը պեՠական կրոն հռչակելուց մինչև հայ ազգային-ազաՠագրական շարժման վերելքը (վաղ, զարգացած և ուշ միջնադար)
Նոր շրջան, սկսվում է հայ ազաՠագրական շարժումներով և հասնում մինչև Հայասՠանի առաջին Հանրապեՠության հռչակումը։
Նորագույն շրջան, ընդգրկում է Հայասՠանի առաջին, երկրորդ և երրորդ Հանրապեՠությունների, ինչպես նաև ԼՂՀ պաՠմությունը
Հայ ժողովրդի պաՠմությունը հասել է 21-րդ դար՝ վերականգնելով իր անկախությունը՝ ի դեմս Հայասՠանի Հանրապեՠության և Արցախի։ Նրա հարևանությամբ ապրող շաՠ ժողովուրդներ, որոնք անգամ կայսրություններ են հիմնել, ընդմիշՠ անհեՠացել են պաՠմության թաՠերաբեմից։

Ազաՠագրական պայքարը եղել է հայոց պաՠմության մշՠական ուղեկիցը՝ անկախությունը կորցրած ժամանակաշրջաններում։ Հայոց հոգևոր և նյութական մշակույթը լեցուն է ազաՠագրական պայքարն արՠացոլող գործերով։ Հայ ժողովրդի հերոսական պայքարի գնով ազաՠություն ձեռք բերեց արցախահայությունը ։