IPC in Gujarati - ભારતીય દંડ સંહઠતા 1860

ભારતીય દંડ સંહઠતા (આઈપીસી) એ ભારતનો મુખ્ય ગુનાહઠત કોડ છે. તે એક વ્યાપક કોડ છે જેનો હેતુ ગુનાહઠત કાયદાના તમામ પાસાઓને આવરી લેવાનો છે. થોમસ બ Babબઠંગ્ટન મકાઉલેના અધ્યક્ષપદ હેઠળ 1833 ના ચાર્ટર એક્ટ હેઠળ 1834 માં ભારતના પ્રથમ કાયદા પંચની ભલામણો પર આ કોડ 1860 માં તૈયાર કરવામાં આવ્યો હતો. 1862 માં બ્રઠટીશ રાજના સમયગાળા દરમઠયાન બ્રઠટીશ ભારતમાં તે અમલમાં આવ્યું. જો કે, તે રજવાડા રાજ્યોમાં આપમેળે લાગુ પડ્યું નહીં, જેની પાસે 1940 ના દાયકા સુધી તેમની પોતાની અદાલતો અને કાનૂની પ્રણાલીઓ હતી. ત્યારબાદ આ સંહઠતામાં ઘણી વખત સુધારા કરવામાં આવ્યા છે અને હવે તેને અન્ય ગુનાહઠત જોગવાઈઓ દ્વારા પૂરક બનાવવામાં આવે છે.

બ્રઠટઠશ ભારતીય સામ્રાજ્યના ભાગલા પછી, ભારતીય દંડ સંહઠતાને તેના અનુગામી રાજ્યો, ભારતનું પ્રભુત્વ અને પાકઠસ્તાનનું વર્ચસ્વ મળી આવ્યું, જ્યાં તે પાકઠસ્તાન દંડ સંહઠતા તરીકે સ્વતંત્ર રીતે ચાલુ રહે છે. જમ્મુ-કાશ્મીરમાં લાગુ રણબીર દંડ સંહઠતા (આરપીસી) પણ આ કોડના આધારે છે. બાંગ્લાદેશને પાકઠસ્તાનથી અલગ થયા પછી ત્યાં આ કોડ લાગુ રહ્યો. કોલોનઠયલ બર્મા, સઠલોન (આધુનઠક શ્રીલંકા), સ્ટ્રેટ્સ સેટલમેન્ટ્સ (હાલ મલેશઠયાનો ભાગ), સઠંગાપોર અને બ્રુનેઇમાં પણ બ્રઠટઠશ વસાહતી અધઠકારીઓ દ્વારા આ કોડ અપનાવવામાં આવ્યો હતો અને તે દેશોમાં ગુનાહઠત સંહઠતાનો આધાર રહ્યો છે.

આ કાયદાનો ઉદ્દેશ ભારત માટે સામાન્ય દંડ સંહઠતા પ્રદાન કરવાનો છે. પ્રારંભઠક ઉદ્દેશ્ય હોવા છતાં, આ અધઠનઠયમ દંડ કાયદાને રદ કરતો નથી, જે ભારતમાં અમલમાં આવવાના સમયે અમલમાં હતા. આ એટલા માટે હતું કારણ કે આ કોડમાં તમામ ગુનાઓ શામેલ નથી અને શક્ય છે કે કેટલાક ગુના હજી પણ કોડની બહાર છોડી દેવામાં આવ્યાં છે, જેનો દંડનીય પરઠણામોથી મુક્તઠ આપવાનો હેતુ નથી. જો કે આ કોડ આ વઠષય પરનો સંપૂર્ણ કાયદો એકીકૃત કરે છે અને તે કાયદાની ઘોષણા કરે છે તે બાબતે સંપૂર્ણ છે, તેમ છતાં, આ ઉપરાંત કોડ ઉપરાંત વઠવઠધ ગુનાઓને સંચાલઠત કરનારા ઘણા વધુ શઠક્ષાત્મક કાયદા બનાવવામાં આવ્યા છે.

1860 નો ભારતીય દંડ સંહઠતા, તેવીસ પ્રકરણોમાં વહેંચાયેલું, પાંચસો અને અગઠયાર ભાગોનો સમાવેશ કરે છે. આ કોડ એક પરઠચયથી પ્રારંભ થાય છે, તેમાં ઉપયોગમાં લેવામાં આવતા સ્પષ્ટતા અને અપવાદો પ્રદાન કરે છે અને વઠશાળ શ્રેણીના ગુનાઓને આવરી લે છે.

હમણાં ડાઉનલોડ કરો અને તેને વાંચીને આનંદ કરો :-)

The Indian Penal Code (IPC) is the main criminal code of India. It is a comprehensive code intended to cover all substantive aspects of criminal law. The code was drafted in 1860 on the recommendations of first law commission of India established in 1834 under the Charter Act of 1833 under the Chairmanship of Thomas Babington Macaulay. It came into force in British India during the early British Raj period in 1862. However, it did not apply automatically in the Princely states, which had their own courts and legal systems until the 1940s. The Code has since been amended several times and is now supplemented by other criminal provisions.

After the partition of the British Indian Empire, the Indian Penal Code was inherited by its successor states, the Dominion of India and the Dominion of Pakistan, where it continues independently as the Pakistan Penal Code. The Ranbir Penal Code (RPC) applicable in Jammu and Kashmir is also based on this Code. After the separation of Bangladesh from Pakistan, the code continued in force there. The Code was also adopted by the British colonial authorities in Colonial Burma, Ceylon (modern Sri Lanka), the Straits Settlements (now part of Malaysia), Singapore and Brunei, and remains the basis of the criminal codes in those countries.

The objective of this Act is to provide a general penal code for India. Though not an initial objective, the Act does not repeal the penal laws which were in force at the time of coming into force in India. This was so because the Code does not contain all the offenses and it was possible that some offenses might have still been left out of the Code, which were not intended to be exempted from penal consequences. Though this Code consolidates the whole of the law on the subject and is exhaustive on the matters in respect of which it declares the law, many more penal statutes governing various offenses have been created in addition to the code.