Санъат ва мехнат (синфи 1)

Омузгорони муҳтарам ва хонандагони азиз!
Мувофиқи барномаи таълим як силсила фанҳои аз ҷихати
мазмуну мухтаво ба ҳам наздик ба таври хамгиро таълим дода
мешаванд, ки ин сарбории хонандагонро сабук карда, азхудкунии
дониш, маҳорат ва малакаҳоро осон менамояд. Фанҳои «Санъати
тасвирй» ва «Меҳнат»-и қаблӣ, ки мақсаду вазифаи онҳо ба
хонандагони хурдсол: 1) оид ба саиьати тасвирӣ додани малакаҳои
аввалини дарки зебоиҳои табиат, доштани муносибати эҷодкорона ба
фаъолияг, тасаввуроти ибтидоӣ оид ба санъати рассомӣ, Райдо
кунондани маҳорати аввалини кор бо қаламу мӯйқалам, хаткашӣ аз
рӯйи колаб, рангмолӣ дар рӯйи коғаз, тасвири шакли ашё, фарқ
кардани рангҳо, ҷойгиршавии чизҳо дар масофаи дуру наздик, нақшу
нигор дар рӯйи коғаз ва матоъ; 2) оид ба меҳнат Райдо кунондани
маҳорати бо кайчӣ буридани коғаз ва матоъ, бо ширеш ва Рластилин
васлкунии ҷузъҳои ашё ва ба ин восита сохтани шакли ашёи гуногун ва
гулмонӣ иборат буд, якчоя бо номи «Санъаг ва меҳнат» тадрис
мегардад. Китоби «Санъат ва меҳнат» дар асоси усули ҳамгиро
(«Санъати тасвирӣ» ва «Меҳнат») таҳия шудааст. Дар раванди
дарсҳои фанни мазкур хонандағон бо хоҳиши худ расм мекашанд ва
ҳам дар заминаи ҳамон ашё (расм) месозанд ва гулмонӣ мекунанд ё
баръакс месозанду расм мекашанд.
Мақсади тадриси фанни «Санъат ва меҳнат» дар синфи 1 айнан
тасвир намудани ашё ё сохтани шакли он набуда, балки дар
хонандагони хурдсол ҳосил кунондани тасаввуроти ибтидоӣ оид ба
тасвир ва шакли ашёст.
Тавсия медиҳем, ки дар ҷараёни дарсҳои санъат ва меҳнат вобаста
ба мазмуни мавзӯъ муаллим аз бозиҳои таълимӣ, гузориши саҳначаҳо,
сурудсароӣвамашқҳоидамгирӣ самаранок истифода кунад.
Дар нимсолаи аввал, ки хонандагони синфи 1 савод меомӯзанд, дар
кигоб суРоришҳо ва тарзи иҷрои онҳо ба воситаи расмҳо ифода
ёфтаанд. Хонандагон ҳар як суРоришро мувофиқи лаҳзаҳои дар расм
инъикосёфта иҷро менамоянд. Дар нимсолаи дуюм, ҳангоме ки
хонандагон малакаҳои хондану навиштанро Райдо карданд,
суРоришҳо ба таври хаттӣ Решниҳодмегардаид.